1 interview door Martin Carette
– Herman, ‘Som’ is je nieuwe dichtbundel. Je hebt er ondertussen al een aantal uitgegeven. Wat is het verschil tussen de nieuwe dichtbundel en het vorige werk dat je al publiceerde?
‘Som’ is na een viertalige bundel die uitgegeven en voorgesteld werd in Aken, Duitsland, mijn tweede bundel bij een officiële uitgever, de onvolprezen uitgeverij P. uit Leuven, één van de laatste uitgeverijen die nog focust op poëzie en die al meer dan 30 jaar op dat spoor verder gaat, uitgever Leo Peeraer verdient een loft in de hemel van de poëzie! De andere bundels die ik schreef of uitgaf waren vaak in opdracht of handelden rond één bepaald thema.
– Vanwaar de titel ‘Som’, zie je ‘Som’ als een soort bekroning op je werk?
Som is een mooi en kernachtig woord en zo zie ik graag mijn en andermans poëzie. Sommen moeilijk en tegelijk makkelijk zijn, of omgekeerd. De titel duidt aan dat ik een soort (tussen)balans maak na een twintigtal jaren intensief bezig te zijn geweest met poëzie. Ik hou even halt, kijk naar wat er achter mij ligt en maak schoon schip om daarna weer met iets nieuws te kunnen beginnen. En let op, het geheel is steeds meer dan de som der delen.
– Is de voorstelling van de dichtbundel toegankelijk voor iedereen?
Absoluut, het wordt een erg gevarieerde voorstelling waar heel luchtige en grappige interventies afgewisseld worden met ernstige of diepgaande momenten, er is plaats voor lach maar ook voor ontroering. De bundel wordt voorgesteld door dichter/performer Stijn Vranken, een echte professional hier in Sint Truiden ook bekend van ‘zomerzinnen’, daarna komen heel wat verwante en bevriende dichters en andere kunstenaars aan het woord die via voordracht, woord, plastisch werk, film, … hun persoonlijke kijk geven op de bundel. Tussendoor is het genieten van prachtige Klezmermuziek die live gebracht wordt door het getalenteerde ‘Onderduikorkest’ dat nu echt aan het doorbreken is, het geheel wordt afgesloten met een fijne en warme receptie waarop iedereen hartelijk wordt uitgenodigd. Ik hoop dat ook hier het geheel de som der delen zal …
– Waaraan mogen lezers zich verwachten bij het lezen van je dichtbundel?
Het is een heel gevarieerde bundel, met drie grote onderdelen. Het eerst deel ‘ Lief, lijf en leden’ dat iets meer dan de helft van de bundel beslaat, bestaat uit liefdesgedichten, al dan niet erotisch, daarna volgt ‘Tussen de bomen het bos’ dat over …bomen, bos en fruitbbomen gaat, de bundel wordt afgesloten met ‘Het naakte bestaan’ een reeks filosofische gedichten rond de condition humaine. De gedichten zijn niet hermetisch of ontoegankelijk, ze zijn eenvoudig maar nooit simpel of oppervlakkig, ze zijn gelaagd en getuigen van ‘dichtheid’.
– Je geeft ook het vak Nederlands in het middelbaar onderwijs. Is het makkelijk om jongeren warm te maken voor poëzie? Gebruik je je eigen werk ook in je lessen?
Jongeren staan open voor poëzie op voorwaarde dat je eerst een aantal vooroordelen of verkeerde verwachtingen kan schrappen, een opening in hun pantser kan vinden en hen kan aantonen dat poëzie onlosmakelijk deel uitmaakt van het leven. Ik probeer hen zelf de kracht van poëzie te laten ontdekken door hen veel gedichten aan te bieden maar ook door hen zelf schrijfkansen te bieden. En ze kunnen heel enthousiast worden, kijk maar naar wat we bereikt hebben met een project als ‘fritNepal’! En nee, ik gebruik nooit mijn eigen werk in mijn lessen, dat zou erg pretentieus zijn. Ik geef tijdens de schoolvakanties ook work shops en poëziecursussen voor volwassen en jongeren.
– Dichten is op dit moment geen fulltime job voor jou, maar had je ooit fulltime auteur willen worden?
Full time auteur en nog meer bepaald full time dichter worden in zo’n klein taalgebied als het Nederlandse is praktisch onbegonnen werk en is slechts heel weinigen gegeven, helaas een bijna onrealiseerbare droom. Bovendien levert het schrijven van poëzie financieel ongeveer niets op. Maar dat is niet het belangrijkste: het boeiendste en het aangenaamste is het scheppen zelf, het maken van iets uit niets of het werken aan een project, alleen maar ook vaak samen met kunstenaars uit andere disciplines of met andere dichters.
Iets van schoonheid , iets waars en iets fundamenteels creëren. voor een artiest is dat bron van diepe vreugde. Daarna komt dan de lange, moeilijke en frustrerende weg om met dat werk naar buiten te komen, om het te publiceren of om er iets mee te doen in de publieke ruimte. Dat vergt heel wat inspanningen, verborgen leed en zweet, onzichtbaar voor de buitenstander. En het vraagt ook om mensen die je steunen en in je geloven en gelukkig heb ik er zo een aantal mogen vinden die ik heel dankbaar ben. Als je dan eenmaal het eindproduct in handen hebt of voor je ziet staan, als je reacties krijgt van mensen die aangeven ontroerd of gegrepen te zijn door wat je schrijft of die zich in je gedichten herkennen, geeft dat een enorme voldoening die primeert op het financiële.
Meer informatie over mij en mijn activiteiten vind je ook op mijn blog/website rond poëzie, nl‘geen woord gaat vreemd’, http://www.hermanrohaert.wordpress.com die op enkele jaren al zo’n 20.000 keer geraadpleegd werd.
2. interview door Lukas De Clerk
https://soundcloud.com/lukas-de-clerck/reportage-herman-rohaert”