STROOISCHRIFT
Bestrooi ons met je letters,
handenvol letters, nog
letters, Sanskriet voor
onze ziel.
Als blauwe mieren, verblinde
spinnen klitten ze samen op
de lichtbak van je witte huid,
spannen zich op tot over de
schreef, stollen het teken
voorbij tot kristallen
signaal.
Letters, meer letters, gooi
en strooi handenvol letters
over ons heen, tot duisternis
wijkt voor jouw blakend licht.
© Herman Rohaert
MONDSCHEINSONATE
is de maan vrouw?
is de vrouw maan?
haar vochtig oog,
haar droevige neus,
gezwollen mond.
manisch lunatiek.
tot op aarde is ze
neergedaald en zuigt
met haar tong van
leguaan alle melk
uit de nacht, merg
uit been, kalken
licht kaatst ze
terug, lactisch
krijt.
slechts de katten zijn
niet met haar begaan,
onaangedaan, pracht
en parade hun bestaan.
© Herman Rohaert
PLANTAARDIG
Zwart wordt er gerouwd
Terwijl ik ga vegetaal
(en in levitatie).
Ik bloem ze allemaal in,
overwoeker hun smart en
verdriet en kom eindelijk
tot lach en leven.
Plant en aardig ben ik nu,
de dode staanders niet
langer tot last, in vrede
kunnen ze rusten
weer.
© Herman Rohaert