bij de zelf gekozen dood van Rogi Wieg.
juli 23, 2017
Vandaag van uitgeverij ‘in de knipscheer’ de hommagebundel voor dichter Rogi Wieg met daarin opgenomen o.a een huldegedicht van mijn hand. Deze getalenteerde dichter koos voor euthanasie omwille van ondraaglijk psychisch lijden na een leven vol dwangneuroses, paniekaanvallen en depressies.
Het alfabet van de vrees
(in memoriam Rogi Wieg (1962-2015))
Het kent slechts enkele letters, een handvol, het alfabet van de vrees.
Meer hoeft niet want het telt ook weinig woorden, het vocabularium van de vrees, bitter weinig woorden, eigenlijk maar twee, angst en bang, bang en angst, wacht ik spel ze hier uit: B.A.N.G., A.N.G.S.T.…
Ik prevel ze, schrijf ze neer, steeds en opnieuw, onder kaarslicht, lamplicht, hemellicht, onder mijn haar, mijn ogen, mijn hand.
Er bestaan twee zussen, het goede, het mooie, twee zussen zo overweldigend, zo adembenemend, ze jagen mij op de vlucht.
Er bestaat één broer, een wrede broer, de tijd, ik grijp naar hem, ik wil hem verleggen, uitdeinen, inkrimpen, hij loopt bij mij weg.
Er is de poëzie, de moedertroost, het stenen bed, het koele hoofdkussen, rust en verleiding, lichtvoetig dartelt ze voor me uit, een zoete wortel.
Maar vooral, er is de moeheid en de moedeloosheid, het bad waarin ik duikel (bangbad, angstbad), waarin ik me dompel, me laat meevloeien, wegspoelen in die draaikolk, in het zwarte gat van het vergeten.
Herman Rohaert
Jury en winnaars poëziewedstrijd universiteit Hasselt en PXL
maart 24, 2017
uitreiking poëzieprijzen UNIVERSITEIT HASSELT en PXL. Ik mocht de eerste prijs aankondigen en huldigen. 2017 was een geslaagde editie!
1 mei, Linda Truyers doet thuis een intieme boekvoorstelling ‘lustlastliefde’ van HERMAN ROHAERT
maart 23, 2017
als je erbij wil zijn contacteer je Linda Truyers!
als voorproefje maakte ze alvast een raamdecoratie en een kalligrafisch kaartje, mooi!
PALE LIGHT
februari 20, 2017
PALE LIGHT
Veranderlijk
veradelijk
dat zijdelingse…
winterlicht
wit, citroengeel-
een pas geworpen
lam op te hoge poten.
Maar niet langer
ontdaan van alle
hoop, kiemend,
het februarilicht.
HERMAN ROHAERT
Jos Bamps maakt prachtig filmpje van lustlastliefde
februari 16, 2017
wil je het prachtige filmpje zien van Jos Bamps over de voorstelling van mijn dichtbundel LUSTLASTLIEFDE, 28.01.2017 in de Academiezaal van Sint-Truiden, klik dan op onderstaande link!
Gedicht voor lieve Herman ( van Gudrun Bongaerts)
Lieve Herman
Je vroeg me een gedicht te kiezen
Uit je nieuwe bundel
En ik koos Dinsdag
Je vond dat een uitstekende keuze, zei je
Maar je zei niet waarom.
Je had het wel gedacht, gaf je later aan,
Het lag in de lijn der verwachtingen
Dinsdag was zoiets als
Mijn ding.
En mijn analyse hoefde je niet te lezen van te voren, schreef je nog.
En dat vond ik eng, Herman,
Laat dat ook even hier gezegd:
zo’n schrijfseldingen verontrusten mij.
Want ik hou van Dinsdag Herman
omdat het zo verhalend is
bijna geen gedicht
en ik weet niet of dat zo bevorderlijk is
om te zeggen
hier vanavond:
bijna geen gedicht.
En nu hebben wij het daar van te voren niet over gehad.
Ik hou van Dinsdag omdat het een roman is, Herman,
iets als ‘Misdaad en Straf’
als ‘Also sprach Zarathustra’
maar dan verkort, verdicht
hoe dichter hoe beter, zei je ooit, Herman
in Dinsdag
ben jij onderworpen
aan krachten
sterker dan jezelf
en stem je daarop
je wil af
en dat is zo Nietzscheaans
om te doen,
Herman
Zo Übermensch.
Ik lees Dinsdag graag hardop , Herman
Maar dat had je ook wel gedacht
Hardop en snel
En je kan het op verschillende manieren doen
Want de ene zin grijpt in de andere – zinnen, geen verzen, Herman-
Als naar adem happen-
Waar ga ik naar adem happen?
en variatie in intonatie heeft grammaticale consequenties,
tilt me al dan niet over een alinea –geen strofe, Herman-
maar betekent steeds weer
dat alles in beweging is
in een verhalende cirkelbeweging –
een verhalende kegel wordt
in de loop der jaren
wie zal het zeggen –
maar daar weer aan voorbijkomt
terugkomt op hetzelfde
en zo leidt tot
Een eeuwig afscheid nemen
Van hetzelfde:
de nacht, de wolken, jou – jij op dat moment daar
Ik zie geen berusting, Herman,
Jij bent niet uit op zo min mogelijk pijn
Er is geen weg terug voor wie is vertrokken, zeg je op p 39
Van Lust Last Liefde
Chapeau, mijn vriend,
Dionysos aan je pc
Geen fruit in Dinsdag
(Freud zei ik haast- flauw hè)
In Dinsdag geen Sint Truiens fruit
Om je aan te verheerlijken
Maar nog moediger misschien:
De bevestiging van je levenswil
met de kleren aan
(Het vraagt misschien een Hasselaar
om dit zo te stellen)
Want uiteindelijk is het alles, wat jij verheerlijkt Herman:
Leven, seks, dood en weer opstaan
In ander, meer, doorgaan,
De betekenis ligt in het organisme zelf
En dat grijpen, Herman,
Zoals jij dat doet,
In al zijn essentie
in Dinsdag
-wars van weltschmerz
-niet vluchtend
Maar dat plein overstekend
Dat vind ik wat – dat vind ik wat.
Zo, hier komt ie:
Dinsdag
De wolken trekken voorbij
vanochtend zoals de woorden
(in mijn hoofd, mijn hart)
tot ze verdwijnen, zoals de
wolken in deze hemel, de
ochtend in deze dag, de
woorden in deze verzen:
dit was een wolk, dit was
een ochtend verdwenen
zullen zijn. Zoals alles eindigt
omdat het ooit begon. En het
is dinsdag en ik verlaat het
huis, stap door de straat, steek
over het plein en herinner mij
jouw woorden die inmiddels
vervlogen zijn zoals de wolken,
de ochtend, deze dag (in mijn
hoofd, mijn hart) ooit begonnen zijn.
© HERMAN ROHAERT
GUDRUN BONGAERTS bij bundelvoorstelling van Lustlastliefde (28.01.2017)
