Beste Limburg- en Poëziecoureur, welkom in de ‘Tour du Limbourg’

vanaf vandaag, 28 juni, kan je de verschillende vertalingen van ‘ontmoeting’ live bekijken op tvlimburg, in studio live, telkens tussen 14.00 en 14.30 uur, herhaling om 16u en de volgende dag,  om 10 uur, en dit tot begin september: genieten maar!

ook verschijnt de vertaling elke dag op de voorlaatste pagina van Het Belang van Limburg

verder kan je ook alle live -versies bekijken via volgende link: tvl.be/nl/dialecten

22. SINT-TRUIDENS:

A:   Mekàànder Teigekoume

Dzje treet menne wereld in

en onder mèèn oeëge

ziet ni op, loat oech niks oangoan

dzje droagt oere wereld mie in

‘t spour , vòòl , sleip en

guirwollek.

Ve koume mekàànder teige en vergoan

alles moag na, alles versmùlt.

Dzjé vertrekt, loat bleuskes

achter, ze blinke

tot ze kapotspreinge, ien noa

ien, koal en leiggewèèd

mèèn strand.

Gedicht van Herman Rohaert in het Sint-Truidens omgezet door Jacques Lenaerts.

23. SINT-TRUIDENS

B: Teigegekoume

Tje komt de plak

en mène moment in

ziet nè op, loat niks zien.

Tje droagt oure wereld mie in

nasleip, voile, sleip en

ne walm.

Fe koame teige en ontbeinge

alles moug na, alles kum betién.

tje vertrekt, loat bleuskes achter,

se foenkelen tot as se kapotspreinge,

‘t ien no ’t ander

kletskop en weggewèèd

mè strand.

Gedicht van Herman Rohaert in het Sint-Truidens omgezet door Benny Pirard.

27. SINT-TRUIDENS

C :Teigekoume

Dzjee komt mèèn ploats

en menne tèèt in

Dzjee ziet no niks, dzjee loot niks zien.

Dzje droagt óere werelt mie

in zok, vòòl, sleip en

gallopoäs van guire.

Fe koume bedieën en gòn atieën,

alles moug naa, alles ver smeult.

Dzje vertrèkt, loat bleuskes nò,

ze blinke

en spèdse oupe,

d’ ien nò d’ aander,

koal en leiggewèid

me strand.

gedicht van Herman Rohaert omgezet in het Sint-Truidens

door Rudi Festraerts.

36. SINT-TRUIDENS

D: Bedieën koume

Dzje komt men spoase bénne

en èffekes onder men oeëge,

ziet nè no bouve loot oech niks oangón.

Dzje droagt oere weerelt mie in

‘t voarwóter ,vòòl ,sleip en guire carrousel.

Ve koume bedieën en gón wir vannieën,

alles moug naa, alles versmult.

Dzjze zèèt ewèg , lòòt bleuskes achter

se foenkele tot se oupe speddere,

ien noo ien, koal en leiggewèèt

mèèn plààch.

Gedicht van Herman ROHAERT omgezet in het Sint-Truidens door

Dr.Jacques Sneyers.

28. ZUTENDAALS:

Zutendaal

Tieëgekuuëme

De sjruufels bènne

èn mieh memint en hèij

kiehks nee op, leets niks ziehn.

De dreegs de wèèreld mèt èn

aor, vwal, slaeip en

sjaaiverik van gèèr.

Ve kuuëme tieëge en verguuën,

alles maog nuiw, alles koekt aonaein.

De vertrèks, leets blèèskes

aachter, ze foenkele

tot ze speddere, dêin nao

daner, kaol en lèèggewaeid

m’n wêi van zand.

Gedicht van Herman Rohaert in het Zutendaals omgezet

door Jos Bamps en Jos Geusens

31. HEERS, HEKSERS (dialect van Heks)

Peteenkomen

Dzee komp de plak

en mee moment ein.

Dzee kik ni op, lut niks zien.

Dzee sleep oere wièreld

bè oech met, voil en

kolk van parfum.

Vee komen peteen en vallen otreen,

alles mouch no, alles jont één.

Dzee vertrek, lut bellen

ater, ze glinsteren

tot ze otreensprengen, één noa

één, kaol en leiggeweid

mee strand.

Gedicht van Herman Rohaert omgezet in het Heksers,

door Judith Vandenborne.

34 GRUITRODENS:

TIEGEKOMME

De kims het geleeg

en mie moment binne

kieks niet op,

dijs alsof dien naas blooit.

De piks diene wèreld met

In turbulensie, vwal, slijp en

in al des te rieken kens.

Ve komme os tiegen en

alles maag nu, alles smelt biejijn.

De vertreks, leets bellen

achter, ze glensteren,

tot zuudein springen,

den eine nao den andere,

kaal en leeggewejd

mie strànd.

Gedicht van Herman Rohaert omgezet  in het Gruitrodens

door  JO KLAPS

46.a HASSELTS

ANTE.GEKEU.ME

Dzje koemp m’n réûmte

èn mèè momme.nt bènne

kiek ni op, loajt nieks zej.en.

Dzje drag ouere wieë.reld

bèt oech mej., vwal, slee.p èn

gereko.llek.

Ve keu.me mekaa.nderen ante.gen èn vergoa.n,

a.l meu.g néû., a.l sme.lt èníé.n.

Dzje gut vurt, loajt belle

liege, ze foe.nkele

tot ze, d’íé.n no d’a.ner,

eu.pespatte, kââ.l èn leeggewaad

mèè stra.nd.

Gedicht van Herman Rohaert omgezet  in het Hasselts door

Marco Clerinx, voorzitter Veldeke Hasselt vzw

(www.veldekehasselt.be; e-mail: veldeke.hasselt@gmail.com)

46.b  HASSELTS

Ontmoueting

Dzje tríéët de réûmte

en mèèn oegenblik bènne

kiek ni op, loat nieks merreke

dzje drag ouere wieëreld mej èn

kielzog, vwal, sleep en

gerekolk

Vieë ontmouete en ontbènne

alles meug néû, alles versmèlt

dzje gut vurt, loat bloaze

achter, ze blíénke

tot ze éûtíénspatte, d’ íén noa

d’ aander, kââl en leeggewaad

mèè strand

Gedicht van Herman Rohaert omgezet  in het Hasselts

door Leo Schruers

49 Borgloons (Hoepertingen)

Djie kom de plek

en men moment ein

kik ni op, let niks zien.

Djie draag oure wereld mei

achter dich noa,

slentere, sloape en

rieke.

Ve koumen elkander tége en gon uiteen,

alles kan nou, alles kumt tegoar.

Djie vertrek, let boebels

achter, ze glinstere

tot as ze opegoan, den ene

na den andere, kaol en leegegeweid

me strand.

Gedicht van Herman Rohaert omgezet in het Borgloons (Hoepertingen) door THEO JAMMAERS

50 Assers

Zich treffe

De traejs bènne

èn min ri-jmte, èn min ougenblik

de kieks neet op, gebiers nao niks

de dreegs dinne waereld mèt bènne

èn vwal en èn sleip

èn wèndspoer en wèrvel vol gaere.

ve koeëme bjein, dan ówterein

al is gepermetaerd nów, al mingelt zich

de vertrèks en leets belle achter

ze glinstere, en dan klappe z’ ówterein

den eine nao den annere

kaal en laeggewejd

m’n strand.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Assers door Felix Bergers

51 Overpelts

Elkoar tegekome

Ge geut de ruimte

en mè oëgenblik binne

kiekt nie omhoëg, let niks zien

ge dragt owe wèreld mei in

kielzog, sluier, sleep en

geurenkolk.

wijllie kome mekoar tege, vergoan

alles maag naauw, alles versmelt.

ge geut eweg, let bloaze

achter, ze blinke

tot ze oeteriën springe,

achterien

koal en leeg geweid

mè strand.

Gedicht van Herman Rohaert vertaald door Rob Van Vlierden, dorpsdichter Overpelt

met dank aan Fons Kleutghen, Heemkundige Kring Overpelt

52 Nieuwerkerkens (A)

onteigekoume

dzje trejt menne medoch

en me moment en

let ni onhoewg, lot niks voele.

dzje drowgt urre wereld mej in

boewetspowr, vwal, slejp en

reujkslinger.

ve kouwme mekaandere ontejge en vergon

alles mouwg nèe, alles smult eniejen.

dzjé got weg, lot bleuskes achter,

se glinstere tot se aatiejen spetse,

ien vur ien,

kowl en lejchgewejet

me strand.

Gedicht van Herman Rohaert vertaald door Guy Graulus

66 niewerkerkens (b)

Bedièn koame

Djè komt mèn plàk

en mènnen tel benne.

Ziet ni omhoag, lùt uch niks oangoan.

Djè droagt oere wereld mei en

’t voarwàtter, vwal, sleip en

geurewalm.

Ve koame bedièn en valle èitéén,

alles moag nèi, alles smùlt oanéén.

Djè zet aweg, loat bleuskes

achter, se blinke

tot op ’t moment da se oapesprenge, ien vùr

ien, koal en lèiggewèid

mei strand.

Gedicht van Herman Rohaert naar het Nieuwerkerkens vertaald door Johnny Poelmans

53 Hoeselt

Mëkanër tjièkomë

Zje komp m’n plak

èn mënnën tijd bènne

kik nie op, dud of oer nôos blut.

Zje drog oere werd atër oech ôon èn

vwo’l, sleup èn

karrësel van gjiùrrë.

Vêe kome bëdeen èn go’n wier autreen

Al moog nau, al smèlt èn één.

Zje vërtrèk, lùt bljiùskës atër, ze blinke

tot a’sse wop-speddërë…toer op toer

kôol èn ljèggëwèèd

mijn zôvëlkaul.

Gedicht van Herman Rohaert in het Hoeselts omgezet door Paul Achten

54 Tongers (A)

Mëlkàandër  tiègëkómë.

Zjiè kómp énéns

mai lêvë éngëwàandëld,

zjiè kïk nie lénks of rêechs,

lùt oech niks ôngón.

Zjiè brénk oerë wêrd mèt oech mèt

ën vuòl, ën slùyp én

ën kòlk pàrfêu.

Vê kômë mëlkàandër tiègë én góië al los:

allës móog nau, allës wiènt èin.

Zjiè vërtrèk, lùt mich allein mêr

fúnkëlëndë zeipblyùskës àtër

wô këpòtspréngë, d’ ein nuò d’ àandër,

e lièg én vërluòtë stràand.

Gedicht van Herman Rohaert in het Tongers omgezet door Maurice G. Palmen

62 Tongers (B)

Tiègekomë

Zjiè komt main bëraum

én maïn hônësjrië én

Kiek nie op, lüt niks zin.

Je drôg oere wêrd mèt in

het spuor, vwa’l, slùyp én

gyùrwol’k.

Vè vërkénnë én sjampière

Alles moog nau, alles vërsmélt.

Zjiè vërtrèk, luot bluozë

àter, ze fonkële

tot ze uopëvliege, d’ein nuo

d’àander, kôol, ’n sjerrëvlik

main stràant.

Gedicht van Herman Rohaert in het Tongers dialect omgezet door Jo Gilissen

Erevoorzitter Tongerse Schrijverskring

55 Maaseikers (1)

ZICH TREFFE

De kumps de waereld

en mi-jnen ti-jd bènne,

kiks neet op,  luuëts dich niks aangoeën.

De druugs di-jn waereld mèt in

de spoeër, d’n vwal, d’ne sleip en

in ene boekee vol bewelmende ruuk.

We treffen os en we goeën owtein

alles maag now, alles versmulsj.

De vertruks, luuëts bläöskes

achter, ze fonkele

tot ze oëpespatte, ein

vuur ein, kaal en laeggëwejd

me strand.

Gedicht van Herman Rohaert in het Maaseikers omgezet door Simone Swartenbroekx

55 Maaseikers (2).

E sametreffe.

De staps de rujmte

en mi-j momènt bènne.

Kiks neet op, liets niks zeen.

De druugs di-jne waereld mèt in

sjujm achter de boeët, vwal, sleip en

kolk van ruuëk.

We zeeën ös en ôntbènje,

Alles maaëg, alles smölsj in eiën.

De geiës weg, liets belkes

achter, ze glinstere

tot ze ôwtein sprènge, eiën vuur

eiën, kaaël en laeggewejd

mi-j strand.

“Ontmoeting” gedicht van Herman Rohaert, vertaald in het Maaseiker dialect door Martin Boonen.

Nota: De typische Maaslandse sleeptoon werd aangegeven door de ë ( e met deelteken ).

55 Maaseiker (3) Opoeteren

Tiegekomme

De kims in de omgèving

en in mien uigenblik,

de kieks neet

deis ofs te niks zies,

de sleips diene wèreld

achter dich aan

in vwal, sleip en

een wouk van geren.

We kommen bi-ein en goan ut-ein

alles maag, alles smèlt in-ein.

De geis, leets bellen doa,

ze glinsteren tot ze kapot sprèngen,

d’ein noa d’ander,

kaal en leig gewejd

mie strand.

Gedicht van Herman Rohaert in het Maaseikers omgezet Rik Knoops

56 Genker

Zich ènne moul loope  (Zich tieëgekoeëme)

De kèms de ploats

en m’n oogementsje bènne

kiehks nie op, liets niks maerke.

De driehgs de wèèreld mèt èn

sjoumspoer, vwal, sleep en

geeremieële.

Ve koeëme tieëge en goeën outereen

al moag nou, al smèlt èneen.

De vertrèks, liets bleeskes

achter, ze sjittere

tot ze oeëpespratse, een vier

een koal en leeggewaed

me strand.

Gedicht van Herman Rohaert in het Genker dialect omgezet door Theo Achten

57 Alkers

Betein kaume

Dje komt bènne

in men umgi-jving en in menne t è-jt,

dje kikt nie op en luut o.ch niks merreke.

Dje draogt de wirreld mie-je in

vao-erwetter, vwoile, slei-jp en

walm van gu.re.

Ve kaume betein en goin o.ch wir vanein,

alles maug noawe, alles smeilt in meka.ndere.

Dje goit aon, luut bloiskes

a.chter, ze flikkere

tot ze oawtein spatte, ein vor

ein, kaol en leiggewè-d

men strand.

Gedicht van Herman Rohaert omgezet in het Alkers door Jos Boiten, secretaris Geschied-en Oudheidkundige Kring Alken en provinciaal voorzitter Veldeke Bels(j) Limburg

58  (A) ’t Kinders dialekt (Kinrooi)

Teengekómme

De treuds inne ruumte

en mien ougenblik binne,

kieks neet op, luuëts niks mèrke

De dreugs diene waereld mèt in

kielzog, sluier, sleip en

geurekolk.

Wae kómme teenge-n en óntbinje

alles maag nów, alles smèltj weg.

Dich vertrèks, luuëts belle

achter, ze glinstere

tot ze oetein knalle, ein nao

ein, kaal en leeggeweidj

mie strandj.

Gedicht van Herman Rohaert in ’t Kinders dialekt gezat

door Theo Van Dael, sikkretaris Veldeke Belsj Limburg.

58 (B) Kinroois

ONTMOETING

Dich treeds de ruumtje

en mien augenblik bènne

kieks neet op, luuts niks merke

dich dreugs de wèreldj mèt in

kielzog, sluier, sleip en

geurekolk.

Wè ontmoete en ontbinje,

al maach noew, al versmeltj.

Dich vertreks, luuts belle

achter, ze glinstere

tot ze opespatte, ein noa

ein, kaal en leeggewejdj

mien strandj.

Gedicht van Herman Rohaert in ’t Kinders dialekt gezat door Ine Hennissen

59 Wellens

ONTEIGE KOME.

Dzje treed de koamer ein

en dje komp in mè moment

kik nie omhoug, trek ter oech nix van oan.

de weêrelt hink oan oeren

hoam, oer voeile, sleijep en

kolk va odeklonj.

Vee kome mekandere onteige en valle uitein,

al moug neuwe, al smeilt anein.

Dzjee goit voet, luut belle

achter, se glinstere

tot se vanein boste, dein noa

d’ ander, koal en vaneingeweid

me stökske obbe zoavel.

Gedicht van Herman Rohaert in het Wellens dialect omgezet door Jo Billen

60 Kwaadmechels (Hams)

ONTMOETING

Ge gaot de plak en m’n oeëgen in

zie nie oep, lat niks zien,

ge draogt de weireld mee in ’t

kielzog , voeêl, sleep in

ne guiërenwalm.

We komen mekaander tegen  en maoken los

alles mag nij, alles smelt inieën.

Ge gaat eweg, lat bellen

achter, ze glinstren

tot ze openbesten, ieën nao

ieën, kaol en leeggewaoëd

me straand.

Gedicht van Herman Rohaert in het Kwaadmechels dialect omgezet door Frans Keersmaekers

Frans Keersmaekers   Gerhoenstraat 25 3945 Ham

61 Voerens

TJENGEGEKWOAME

Doe kums de plaatsj

en mie momèènt  binne,

kieks neet op, leets gaaroet niks mèèreke.

Doe dreugs dieng wèèreld met in

vwaarwater, vwal, sjlèèp en

unne walm van geure.

Vjer kwoame oos tjenge en ontbeende,

aal moag noe, aal versjmeelt.

Doe vertreks, leets belle

aachter, ze gleenstere

tot ze oapesjpatte, èè noa

èè, kwaal en lèèggewejd

mie sjtraand.

Gedicht van Herman Rohaert in het Voerens dialect omgezet door  ERWIN PASMANS uit Moelingen, deelgemeente van Voeren

63 Kanner dialect (Riemst)

ZICH TEGEKOMME

De keums de röjmte bènne

en miêne kotten tiêd,

kiêks neet op, dèes gaans gewoên,

de dreugs d’ne wèèreld mèt

ater diech, in vwaajl, slèep en

kàolek van parfäös.

V’r kommen ós tege, laoten ós los,

alles maog noê, alles versmeelt.

De gèes vót, leus bläöskes

nao, ze gleenstere

tot ze oêtrèespringe, èen nao

èen, kaol en lèèggewàèjd

mie straand.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Kanners door Antoine Bettens

64 Bree

Zich rake

Zjust op het good memént

komme vèè os onverheeds tiêge.

Dich dreegs eine vrèèmde wèreld möt,

dèè ich nog neet kèn,

mè al stillekes aanveel.

Uis ziêle smölte

en gève zich iêver aan het gelèk.

Alles verklèèrt nûw,

den hemel geit upe.

Mè…de geis weg.

De zon di-j er effe waas,

hèr wermde  di-j vèè veelde,

weerd nûw allein maar killesjaai.

Donkel, lèèg

Einzaam

ich.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Brees door Gert en Riet Custers

65 Bree

TIÊGEKÒMME

De kims mi-jn òmgèving

en mi-jne ti-jd binnen

ki-jks neet op, leets dich niks aangoan.

De dreegs di-jne wèreldsj möt

in vaarwater, slûjer, sleip en gèère.

Vèè kòmme òs tiêge en goan ûtein

alles maag nûw, alles smölt bi-jein.

De vertrèks, leets bellen

achter, ze sjittere

tot ze ûteinspatte, ein viêr ein

kaal en lèèggewejd

mi-jn strand.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Brees door Piet Stinckens

67 Peer

Bijïenkomen

Gèè treet de raumte

en mij oegenblik binnen

kiekt nie op, leut neks mèrken.

Gèè draagt oere wèireld mee in

vaarwater, wasem, slèèp en geurenkolk.

Vèè ontmoeten en ontbinnen,

alles maag nou, alles versmelt.

Gèè vertrekt, leut bellen

achter, ze glinsteren

tot ze openspèten,

ien neu Ien,

kaal en lèèggewèèt

mij strand.


Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Peerders door Kamiel Nyssen

68 Bocholt

Tiegekoeme

De treets de ruumte

en mien augenblik binne

kieks neet op, leuts niks merke.

De dreugs diene wèreld mèt in

kielzog,  vwal, sleip en

görekollek.

Ve ontmote en ontbinne,

alles maag noe, alles versmèlt.

De vertrèks, leuts belle

achter, ze glinstere

tot ze oepespatte, ein vuur

ein, kaal en lèggewejdj

mie strand.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Bocholter dialect: door Martine Neyens

69 Peer (Grote Brogel)

Bie ein koeme

Ge koamt de plaats


en mien ‘noew’ binne,


ge kiekt nè op, ge gebiert van krommen oas.


Ge draagt het oor mè


achter och aan, in voil en sleip en


in nen houwmouw van geir.


Ve treffe ein en vergoan,


alles maag noew, alles leipt inein.


Ge goat, loat bloazen


noa, ze blinke tot ze


uitein petse, de ein noa de


ander, kaal en lèèggeweijd


miene zandberrig.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Peerder dialect door Miet Scheelen, Grote Brogel

70 Beverlo (Bjévels)

Tége kome

Gè komt mè plekske binne

da efkes hemel wönt

op ’t eigenste moment,

kiekt nie omoëg,

in ur aura drogde alles mee

lek as ne slèèp

van blommekesgeur.

Wè vloeie soame

as smeltend  loëd.

En as gè wegginkt

zag ik de belle spatte

in alle kleure

vanne ötgezaoide

regenboog,

iën vur iën

totda mè strand

was leeggewoaid.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Beverlose dialect door Robbe (Robert Leyssens)

71 Tessenderlo

Ge komt men rauwemte

en men zicht binnen

loert nie oep, lat niks zien

ge droagt  evve weijereld mee in

voarwoater, sluier, sleep en

guijerenkolk

we kome tege en goan ut een

alles mag nei,  alles versmelt

ge vertrekt, lat bellen

achter, ze glinstere

tot ze ope spette, iejen

vur iejen, koal en leeggewoawejd

me strand

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het dialect van Tessenderlo door Karel  Eens

72 Eigenbilzen

ONTMOETING

De kims de koamer

en me memint in

loers nie op, leets niks mèrke.

De dreegs z.nne werd mèt in

kielzog, vwal, slèèp en

reekkollek.

V.r zien os en ontbinnen,

alles moag nouw, alles versmëlt.

De vertrëks, lees bellen

aater, ze glinstere

tot ze woëpespatte, een v.r

een, koal en leeggewe.d

me strand.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Eigenbilzers door Wiewie Glibert-Bollen.

73 Neerpelt

TEEGEGEKOMEN

Ge guet de ruimte

en men oegenblik één,

kiek nie op, luet niks zien.

Ge dragt owe wijreld mij in

kielzog, sluier, sleep en

geurenkolk.

We ontmoeten en ontbinden,

alles maag nou, aal versmelt.

Ge vertrekt, luet bellen

aachter, ze glinsteren

tot ze openspatten, ieën ne

ieën, koal en leeggewaeied

më strand.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Neerpelts door Guido Alders

74 Opglabbeek

OENTMOTING

De treits de ruimte

en mien uigenblik benne,

kiekt neet op, leet niks merke.

De dreegs diene wèreld met in

Kielzoog, sluujer, sleip en

gèrenkolk.

Vè oentmoeten en oentbenne,

alles maag nu, alles versmèlt,

de vertrèks, leet bellen

achter, ze glinsteren

tot ze uupenspatten, ein noa

ein, kaal en leiggewejt

mi strand.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Opglabbeeks door Jef Janssen

75 Lommel

Teegekomming

Ge komt de römte en mènne moment binn’n,

kèkt niej op, lojt niks merre’en.

Ge draagt de wèèreld meej ien

kielzok, sluij’r, slèèp en geurekoll’k.

We komm’n tegen en ôntbijnen,

alles mag nuiw, alles smelt.

Ge vertrèk, lojt bèll’n aagt’r,

ze glinster’n tot z’ ôntplôff’n,

eej’n nè een’j,

kouw ‘l en leej’g gewèèjd

mè straand.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Lommels door Frans Ving’n

76 Zolders

TéGEKOME

Get trâit de plek

en mè moment binne

kiekt nie umoog, lut niks zien.

Gè draagt oere wiereld mee in

oer zog, sjal, sleep en

geurkolk.

Vè kome tégé en vergoan,

alles moght noa, alles lupt inien.

Ge gut èweg, lut bloaskes

achter, ze blinke

tut z’ oatien springe, dien noa

daner, koal en leeggewèèdt

mé strand.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Zolders door Gilbert Schroyen

77 Voerens

Otmooting

Doe treujs de ruumte

en mieg oweblik binne

kieks neet op, lits niks mireke.

Doe dreugs de wèld mit in

keelzog, voal, slèp en

gäöresjwaam.

Ver otmoote en otbinge,

alles maog noe, alles versjmeelt.

Doe vertreks, lits blaoze aate,

ze glìnstere bis dat ze oape spatte,

èè nao èè, kaal en lèggewèjd

mie sjtraand.


Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Voerens door Julien Geelen

78Tessenderlo

Biejenkomst

Ge komt me vijerwoater en


me zicht binne


loert nie oep, lat niks zien.


Ge slèpt de weiereld achter ef oan,


droagt em as voewel, sliejep


en mangel van guiere.

We kome biejen en vallen in frut vaniejen


alles mag nij, alles smelt iniejen

Ge goa vut, lat bellen


hie, ze blinke


tôt z’ eutiejenspetse, d’ iejen achter


d’ aander, koal en eutgewoawejd


mij straand.

Luce Rutten

(Noot: oa = de klinker die je hoort in de Franse woorden ‘mode’, ‘encore’ e.d.)

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Loois door Luce Rutten

79 Kortessem

ONTMOETING

Dje komp  op het djuste moment

in me leëve eingedrounge,

kik ni op, lùt niks doorsjijne.

Dje drog oerre weëreld mieë in e spoor

van vwal, sleep en nen heilen houp geuire.

Véë kome beteen en g’n utreen,

a’l moug nu, a’l koek beteen.

Dje stap het of, lùt flikkerede blöskes a’ter,

tot ze opespreinge, d’een noù d’ander,

mennen droom is nu kaol en voetgewêëd,

broùk land.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Kortessems door Jef Oris,

80 Riemst (millen)

Ontmoeting

“Dich keums de plak en mai moment in

“zies nie op, luts niks merke.

“Dich trugs de wert met dich met in ze kielzog,

“plag, sleup en een kolk van gjuere.

“Ve zin os en ontbene, alles moog naw, alles

“versmëlt.

“Dich vertriks, luts belle aiter, ze blinke tot ze

“auteenspatte, één nwo

één, koal en ljeggewèet

“mai strand .

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Riemster door Liliane Bruninx

81 Veldwezelt

TJEGE KOMME,

De gees de reimte

en mie memeent ien,

zies nit op, lees niks zien.

De dreegs dene wèreld mèt ien ’t vaorwaoter van e shjèp,

vwal, sleep en mingelmoos van gère.

Ver komme(n) es tjègge en gwèn oetee,

alles maog nouw, alles smèlt ienee.

De vertrèks, lees blaoze(n) aater,

ze gleenstere tot ze wèppespringe,

ee ver ee,

kaol en lèèggewèijd

me straand.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het dialect van Veldwezelt door Nico Steegen

Namens Wiosello Veldwezelt Tel 089/384500

82 Bilzen

TIËGE KOEËME

De vuls den umtrék en me moment en

de kieks nie op, de dees jus ofste van Uukeve bés .

De drigs zene wert met en vauël gemoeiert wotter,

voeël , trèn en reikselkolk .

Ve koeëme melkaander tiëge en gôn autreen,

alles kan nau ,alles smelt voert .

De gees trég voert , de luts bloeëzen ater ,

ze glinstere tot ze autreen speddere,

deen ater daander,

kaôl en lieëggewet

mei strand .

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Bilzers door René Stulens

83 het Overpelter dialect:

Mekaor teegekome

Ge trit de locht  en mein momènt in

kiekt nie op, lut niks zien

ge dragt ouwe wèreld mei in kielzog,

sluier, sleep en geurenkolk.

We koome elkoor teege dn gun oeterien

alles maag nouw, alles smelt bijéén.

Ge gut weg, lut belle

aagter, ze blinke

tot ze oetiengun,

ien na ien

koal en leeggewejd

mè straant.

Gedicht van Herman Rohaert, omgezet in het Pelters door Madeleine Hendriks

84 Hamont

Ontmoeting

Ge guet de ruumte

en mien oegenblik één

kiekt nè omhoeg, lut niks ziien

ge dragt owe wèreld mej

achter og oan, velang, slieèp

en stnk.

We zien mekoar en scheien

alles maag now, het smelt gelieek.

Ge guet eweg, lut bellen

aachter, ze blinken

tot dè ze open spetten, ien nè ien,

koal en leeggewaiejd

mien straand.

Hameter, Hamonts door Jan Vanasten (janvanasten@euphony.com)

Advertentie

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: